Reisverslag 2 tm 11 oktober - Reisverslag uit New Delhi, India van Pranita Hoffer - WaarBenJij.nu Reisverslag 2 tm 11 oktober - Reisverslag uit New Delhi, India van Pranita Hoffer - WaarBenJij.nu

Reisverslag 2 tm 11 oktober

Door: Pranita Hoffer

Blijf op de hoogte en volg Pranita

30 Oktober 2011 | India, New Delhi

Hey allemaal
Ik ben deze week te lui geweest om het elke dag wat bij te houden . zondag 2 oktober heb ik van Merel over genomen

Zondag 2 oktober
Gandhidag! Vandaag is (was) zijn verjaardag dus de jongens moeten allemaal naar school, krijgen daar een praatje en klein programma en moeten daarna een beetje ‘social work’ doen (wat de hoofdpater heeft vastgesteld: de oprit zuiveren van al het onkruid). Verder leggen ze wat bloemetjes neer bij de afbeelding van Gandhi en krijgen ze een beker limonade in plaats van thee. Wij mochten mee naar school en hadden tot vreugde van de jongens zelfs een eigen rugtas mee, zodat we er helemaal bij hoorden. De schoolgangers zijn op te delen in drie groepen: de middle school jongens (eerste tot en met zevende klas) en twee groepen high school jongens, waarbij de ene high school zich naast de middle school in Ajjanahalli bevindt en de andere een stuk verder weg ligt. Ze geven ook aan een stuk of tien jongens gratis les, zodat ze het benodigde quotum aan studenten halen. Wij konden met de Ajjanahalli groepen meelopen naar de schoolgebouwen aan het eind van het dorp, een wandeling van zo’n tien minuten die voor een deel in de vorm van ren wedstrijdjes werden afgelegd. Op de school aangekomen werden we aangestaard door ruim zestig nieuwsgierige kinderen die uit de omliggende dorpen naar school waren gekomen. De meisjes draaiden een beetje om ons heen, de meest brutale durfden ons naar onze naam te vragen, de rest bleef op een meter afstand kijken. De jongens lieten ons vol trots de school zien, hun lokaal, de schilderingen op de muren, de kantine – drie à vier vierkante meter met een deur, een raampje en een grote kookpot. Toen begon de ceremonie: wij mochten op stoelen zitten en de kinderen zaten netjes in kleermakerszit tegenover ons op de grond. Op een verhoging was het portret van Gandhi gezet, dat bewierrookt en met bloemen omhangen werd. Vervolgens ging een meisje rond met een schaal kusum (kukum?) poeder en een stukje brandend spul. De aanwezige volwassenen konden daar een muntje op leggen (ik had uiteraard niets bij me en voelde me daar behoorlijk stom over), met hun handen een soort lepelende beweging maken naar het vuur en dat vervolgens naar hun gezicht of hart brengen. De broeder, die mee was gekomen, legde fluisterend uit dat het een vorm van zegening was. Er volgden wat praatjes (waarin alle volwassenen werden genoemd en bedankt voor hun aanwezigheid, merel en ik werden ter plekke benoemd tot zuster merel en zuster pranita) en gedichten. Een van “onze” jongens moest een praatje houden over Gandhi en werd om de drie woorden verbeterd door de leraren. Dat leek mijn echt irritant, voor een grote groep. Hij moest ook gewoon ook ieder stoppen met het voor lezen, als ik daar zelf zal staan zal ik me echt lullig zal voelen.
Die avond hadden we ons evaluatiegesprek met de hoofdpater, waarin we konden vertellen hoe we onze eerste maand hadden ervaren en alle op- en aanmerkingen, vragen en klachten kwijt konden. In de drie kwartier die dat in beslag nam, hebben we vermoedelijk hooguit twee minuten het woord gevoerd. De pater was weer eens goed op dreef en vertelde vooral veel over het project en zijn visie daarop. Op de een of andere manier lijkt het altijd alsof we zeeën van vrije tijd hebben als hij aan het woord is: als de kinderen studeren (maar met uitzondering van anderhalf uur in de ochtend als we op moeten passen terwijl de staf bidt en vergadert) en ook nog na het avondgebed (als we slaapwandelend naar ons bed wankelen). Ik voelde me een beetje lullig achteraf want ik had de indruk dat we eigenlijk meer moesten doen, maar soms heb ik gewoon de energie niet om op het heetst van de dag mee te voetballen of überhaupt naar buiten te gaan.

Dinsdag 4 oktober , de heenweg hebben we de bus gepakt en de terugweg hebben we gelopen 1100 trappen naar benen , een heel mooi uitzicht. toen we erboven op stonden. We zagen toen heel de stad Mysore. Daarna zijn we naar de Zoo geweest Merel moest dit keer gewoon een India prijs betalen, Merel was ook een bekijksel in de zoo maar zij mocht alleen wel los lopen, ik was even Merel kwijt en vroeg of ze een white people hadden gezien , en ja hoor ze wezen mij de goede weg, en daar was Merel , ik wou eerst vragen of ze een witte aap hadden gezien, maar ik wist niet zeker of ze misschien echte witte apen hadden, en misschien snapte ze het dan ook niet. Merel werd veel aan gekeken. We gingen nog even naar een internet café. Het was weer een leuk dag . lekker gegeten bij de familie waar we verbleven. we dachten we gaan vandaag op tijd naar bed, maar toen kwam leslie nog even langs en liet ons nog wat leuke trucjes zien wat we met de kinderen konden doen, dus voor dat we naar bed gingen was het even goed weer 24 uur

Woensdag
We hebben een extra vrije dag genomen, we zijn me Leslie naar een mooi klein dorpje geweest wat ongeveer 15 km van Mysore af ligt. Daar hebben we wat tempels gezien, naar een soort martelkamper en gevangens geweest wat vroeger door de Britten werd gebruikt. Als je daar boven op stond keek je naar een mooie River. Verderop in de River gingen mensen zich daar wassen. Alle liep goed met de bus. Ik heb bijna de hele terug reis geslapen. De kinderen hebben vakantie een gedeelte van de kinderen zijn naar huis. We hebben nu ongeveer 50 kinderen . de helft minder.

Donderdag
Er is vandaag weer een speciaal progamma. In de ochtend moesten alle kinderen alles schoon maken zelf de 2 autoos van de staf en de fietsen die we nooit hadden gezien van de kinderen werden gewassen, het werd allemaal op een mooi lijn neer gezet. Ze werden versierd met bloemen en aan elke kant hadden ze een bananenblad opgehangen. Heel veel gebeden ,de auto en fietsen werden eerst gezegend door de lerares,de wielen werden met 3 streepjes witte streepjes aan de zijkanten en een gele stip, en in het midden een rode stip, elk kwart van het wiel werd zo gedaan, daarna gingen ze met een vlam rond de auto lopen , en hadden ook een watermeloen in de brand gestoken en gingen er ook rond mee lopen, op een geven moment werd de kokosnoot op de grond gegooid en alle kinderen renden er op af om de stukjes te pakken te krijgen. Er stond een man iets hoger en had de watermeloen in zijn handen en de kinderen stonden er om heen. Die werd ook om laag gegooid. We moesten wel even wachten en op een gegeven momtent gooide hij de watermeloen op de grond. De kinderen sprongen er weer op af ze zaten op elkaar en lagen onder elkaar. Ik dacht hebben ze zon trek in een stukje watermeloen. Maar achteraf zag ik dat er geld in zat. Sommige kinderen hadden wel 1 roepie en soms wel een 2 roepies ze waren er zo blij mee, echt heel apart om dat te zien. Ik heb er een filmpje van gemaakt ik ga proberen om het online te zetten. De rest van de dag liep gewoon normaal .

Vrijdag
Merel voelt zich vandaag niet lekker , had gisteren overgegeven en had flink diaree, ze had in 2 weken een geen ontlasting gehad 1 keer een klein beetje ,ik had al wat spul van mijn vader gegeven wat mij altijd goed hielp maar bij haar had het niet geholpen, ze had nog wat ander spul gehad van de staf, wat de vorige India groep mensen van Samen hadden achter gelaten, dat had ze deze week ook genomen zonder resultaat, dus ze wou toch wat anders proberen en zijn in Mysore naar de apotheek gegaan en daar heeft ze dus gisteren wat van genomen, en dat hielp, het gevolg was dat ze de volgende dag erg moe en duizelig was. Heb merel dus maar de hele dag op bed laten liggen , ze wou niks eten en heeft alleen wat van het ontbijt gegeten, erg eigenwijs, heb wel gezegd dat ze goed moest drinken. Ben regelmatig langs geweest,ze sliep veel heeft gelukkig geen temp.verhoging.
Dus was ik vandaag alleen, nou ja alleen, de staf en heel wat kinderen om mij heen. Was wel even anders om niet bij het eten even gekke grapjes te maken,en te lachen. Dan moest ik maar de brother voor de gek houden, de brother heeft van de week mijn Mathildaboek geleend en loopt nu de hele dag met mijn boek onder zijn armen,ik maakte een grapje van, heb je een nieuwe vriendin, hij kan er wel om lachen en nog meer zulke gekkigheid. Deze man is denk ik 1 van de staf leden waar ik nog een klein beetje vertrouwen in heb, natuurlijk denk ik soms wel een wat ben jij voor een lul, maar misschien denk hij dat ook wel van mij , maar ik denk wel dat hij 1 van openste personen van allemaal is als de father niet in de buurt is, je kan ook een beetje zeggen wat je denkt, niet alles maar wel meer. We hebben het nog laatst over vrouwen gehad, en als brother kan dat niet maar hij heeft er ook nog geen behoefde aan gehad, tot zijn 18 jaar durfde hij zelfs niet met een vrouw te praten. Hij is erg streng opgevoed. Verder kwamen er vandaag 30 meisjes op het project voor een kamp van 3 dagen met hun staf ,wel apart dat er nu ook meisjes zijn. Maar ze doen hun eigen dingen, we hebben eigenlijk niet veel met de meisjes te maken, af en toe maak ik een praatje met ze.

Zaterdag 8 oktober
Merel is gelukkig op geknapt na een dag goed rusten, nog wel een beetje moe maar voelt zich een stuk beter, verder een rustige dag . 2 broertjes, die een weekje zijn weg geweest,kwam vandaag alleen het jongste broertje terug, de ander jongen was onderweg weggelopen, ze waren samen met hun vader om naar het project te gaan, de jongen zij dat hij naar de wc moest en is toen weg gelopen van zijn vader.Ik hoorde van de staf dat de vader een alcohol probleem had. Ik had hem van de week wel gezien maar het leek er niet op dat jij alcoholist was, en hij rook ook niet naar de drank, hij was een halve dag op het project, dus ik weet nog niet wat de waarheid is, verder was de dag weer gewoon . het broertje is erg verdrietig. Dat zijn grote broer weg is we proberen naar hem te luisteren
Zondag,

Maandag 10 oktober
We hebben vandaag niet veel met de kinderen gedaan, we kregen als eerste opdracht om wat ballonnen op te blazen omdat vandaag het kamp begint voor de kinderen. Daarna vroeg de brother of we een vlinder wilden inkleuren,hij zij precies welke kleur waar moest zijn. En we moesten dan nog wat meer vlinders maken , maar we hadden een beetje lak aan hem en de volgende maakten we gewoon onze eigen kleuren wat wij mooi vonden, gelukkig vond hij het erg mooi ,we moesten nog even een tekening inkleuren met verf , was wel mooi geworden maar 1 ding niet. Ik had de gezichten te bruin gemaakt met het kleuren mengen, had ik op mij eigen hand uit geprobeerd wat de juiste kleur was.. en ik had ook een hele mooi goede kleur, vond ik maar de brother vond het te donker, we zijden dat het precies zijn uit kleur was. En we testen het uit op zijn huid, hij zij dat we vals speelde maar dat was echt niet waar, de kleur was toch al gemengd. De brother wou verder de gezichten in kleuren omdat hij dacht dat hij het beter kon, ik ben benieuwd.
IK heb bij het eten ontiegelijk gelachen samen met de staf , bij uitspraken gaat het soms nog steeds niet goed,maar dit wist ik niet. Ik vroeg aan de father wat voor zoete pannenkoek het was, op een en of andere manier verstond ik 9 ombattu, dus ik zij het na ombatoo je zet dan de klank meer op de Too. Wist niet waarom de brother zo lachte, ik lachte maar mee ,maar ik dacht, ik zeg wel weer wat doms, maar dat woord ombatoo hoe ik het uitsprak betekende transsexueel. Ik kon ook niet meer, we hebben nog nooit zo gelachen met de staf om een fout woord.
S avonds begon het kamp, wij moesten de score bij houden van de kinderen , je had 4 groepen rood geel lila blauw , ze begonnen met een mars we moesten kijken of elke groep gelijk liep, daarna gingen de kinderen dansen,ook op letten dat de kinderen niet aan het klieren waren. De volgende dag hadden ze allemaal sport competitie. Ze kijken in de avond meer tv en films en doen nog meer leuke dingen 14 dagen lang.
We moesten om 21 uur naar bed, de kinderen gingen nog verder een spel spelen, wij mochten van de hoofd father die er niet bij was er niet bij zijn, zij de andere brother en father, ik vond het belachelijk,nu gaan ze eindelijk wat leuks met de kinderen doen en dan vinden ze het te laat voor ons. Merel ging naar bed, ik als eigen wijs ben even goed naar benende gegaan, de father kwam gelijk naar mij toe dat ik naar bed moest, ik zij waarom, omdat de hoofd father dat zij. En anders zouden zij op hun kop krijgen, ik als eigen wijs, als ik iets wil zien ben ik toch zelf verantwoordelijk en jullie niet . ik luister toch niet naar jullie en ik maak toch geen fout. De father zij, ik en de brother vinden het wel goed maar de hoofd father niet, en de kinderen gaan het zeggen, nou dan spreek ik morgen met de hoofd father, ik wou hem bellen. of een sms sturen maar ik had geen bereik,ik ben naast de deur gaan staan, en keek wat er gebeurde . ze hadden een estafette, echt heel leuk om de kinderen te zien spelen en ze zijn zo blij,eerst werd de ene hand vast gebonden en daa na ook nog voet. En liepen met ze tweeen. Ben toch blij dat ik eigenwijs was, ik ga morgen wel met de hoofd father praten

Dinsdag 11 oktober
De ochtend begon wel een beetje goed, maar later is bij mij de bom ontploft, verdrietig boos teleurgesteld omdat ik de hoofd father gesproken had over gisteren . Maar hij maande mij, om mij in te houden. Vond dat ik voor mijn eigen op moest komen, ik vroeg of wij s”avonds na 21 uur als er kamp is ook mee mochten doen met de kinderen, maar we kregen geen toestemming omdat wij vrouwen zijn, en dat we voor 21 uur binnen moesten zijn in onze eigen kamer, of we kinderen zijn , dus niet mee doen met de kinderen, ik dacht wat verdomme, ik ben hier toch voor de kinderen , en niet om gekke dingen uit te spoken met de kinderen, regels zijn regels zij de father, die hij niet zelf had verzonnen maar van hogerhand afkomen, maar hij denkt dat hij telkens gelijk heeft Deze hoofdfather kan alleen maar praten en heeft geen goede argumenten. Hij wil alleen zijn eigen horen praten ,ik vroeg toen ook wat hij van die regels vond ,, maar daar reageerde hij niet eens op geen stel hersens om zelf te denken. Ik dacht what the fack , in de regels staat ook dat er geen kinderen geslagen mogen worden en dat wordt ook gedaan, ik wil mij gerust aan de regels houden . maar hou je dan zelf ook aan de regels. Zo lang de staf niet met hun handen van de kinderen af kunnen blijven met slaan moet ik me dan aan de regels houden??? Ik wil alleen gezellig spelen met de kinderen. Belachelijk die regels, ik heb de hele dag een beetje de father genegeerd, alleen als ik wat moest vragen voor het nodige zij ik het, verder heb ik overdag gewoon met de kinderen gespeeld
De volgende dag ben ik gelukkig weer wat afgekoelt. En ging alles weer wat beter. het gekke is, ik ben nog nooit zo kwaad geweest en het voelde natuurlijk niet goed. ik kan gelukkig weer een beetje knap praten met hoofd father.
Ik schrijf niet meer zo veel want ik heb lap- top problemen en mijn accu doet het niet .alleen als ik stroom heb doet hij het, we hebben regelmatig geen stroom. Ik heb van de week een nieuwe accu in Bangalore gekocht kosten wel 50 euro maar mijn lap top doet het weer.
De kamp weken voor de kinderen waren heel erg gaaf,veel gesport, gedanst en spelletjes gedaan . we moesten de kleine kinderen elke ochtend voetbal training geven wel leuk hoor, in het begin waren de kinderen wel vervelend want ze snapte niet wat ze moesten doen, maar nu gaat het wel wat beter er zitten altijd wel wat klieren tussen.

Wist je dat.
Wist je dat ik weer de bullebak in de medicijnroom mocht behandelen, jammer genoeg stelde het niet veel voor, moest het plekje alleen schoon maken,
Wist je dat, ik van de week weer heb gevoetbald. En dat ik 2 keer een bal tegen een kindjes gezicht heb geschopt echt zielig de tweede keer kwam het tegen een klein mannetje en had een bloedneus, voelde me echt schuldig,maar dat kleine mannetje was op zich erg stoer,maar ik voelde me wel lullig .dit had eigenlijk op de bullebak moeten gebeuren.
Wist je dat van de week hier in de bossen een cheeta was gezien en dat die een koe heeft vermoord, jammer genoeg heb ik dat beest niet gezien, de staf is nu nog voorzicht als wij s avonds gaan bellen. ze zegen dat hier ook beren zijn. Jammer genoeg heb ik ze nog niet gezien.
Wist je dat de staf of de kinderen soms s avonds de deur op slot draaien. Als wij buiten gaan om te bellen , dan moet ik Merel bellen om mij binnen te laten, soms hebben ze ons echt wel gezien als we naar buiten gaan
Dat er nu heel veel infecties zijn en groot ,we hebben hele grote spinnen gezien van wel 15 cm in Mysore , hele grote vlinders en bijen wel 20 cm. We hebben soms hier bijen vliegen van 4 cm, dat we van de week een paar hele grote bijen nesten zijn tegen gekomen, ongelooflijk, 4 grote bijenkorven die gingen aan een grote rots.
Wist je dat de brother mij en Merel door elkaar halen. We lijken ook zo erg op elkaar merel is echt een kaaskop.
Wist je dat we van de week al grapjes maakten over sinterklaas, we hebben van de week bij father biscuitjes in de schoen hebben gedaan, en we beginnen al sinterklaas liedjes te zingen misschien komt hij ook een keer naar India.
Wist dat de witte hond puppies heeft 6 stuks en ze zijn toch lief, 4 witte en 2 bruine, en de konijn heeft klein konijntjes, een grote beestenboel hier.
Dat we van de week een picknick hadden met de kinderen, dat we 4 uur hebben gelopen met de kinderen, een hele grote rots op, en de kinderen hoor je niet klagen het was toch een tippel,Paar kleine joggies wilden onze hand wel vast houden als we vielen. Ik dacht als ik val neem ik hem gelijk mee. Daarna waren we bekaf .maar de kinderen gingen daarna gewoon door spelen, en nog de middag taken doen, petje af voor ze.
Wist je dat ik: toch soms stiekem na 21 uur naar benen ga om te kijken wat de kinderen aan het doen zijn. het is soms zo mooi hoe de kinderen dansen, en soms spelen ze ook hele leuke spellen met de kinderen en dat doen ze dan niet overdag, ik heb het wel tegen de father gezegd dat ik het soms gewoon doe .maar ik sta dan bij de ingang van de deur. Merel doet het niet want zij is gewoon een slaapkop na de controle van de medicijnkamer gaat ze gelijk naar bed en valt ook gelijk in slaap.
Wist je dat we van de week Engelse les hebben ge geven, ik zag er in begin wel tegenop om Engels te geven want mijn Engels is matig , maar het ging allemaal goed
Wist je dat we ook al computer les geven aan de kinderen
Wist je dat we wentelteefjes hebben gemaakt voor de staf. maar zij konden het al en noemden dat Mumbai toast
Wist je dat we van de week bijna elke dag s avonds heel veel regen en onweer en bliksem hebben gehad,
Wist je dat we 1 dag met wassen warm water hadden , omdat het erg mooi weer was ,ik kon wel 4 keer de emmer vol gooien met water omdat het warme water zo lekker aanvoelde.
Wist dat we geen kinderen weg mogen sturen uit de medicijnkamer als ze maar een klein dingetje hebben, dan kunnen ze naar de father gaan en die zegt het weer tegen de brother en die weer tegen ons, hij denkt zeker dat we in de medicijn kamer niks te doen hebben, we moeten dan maar iets klein doen dat het lijkt dat we wat doen. maar dan doe ik niks ,dus ik stuur sommige kinderen weg, laatst zeiden een paar kinderen dat ze het tegen de father zouden zeggen, ik zij zal ik mee lopen naar de father, dan zal ik wel vertellen dat je elke dag komt voor niks en dat je oervervelend bent en niet luistert. De jongetjes liepen gelijk weg.



  • 30 Oktober 2011 - 14:24

    Stephanie Van Koolwijk:

    Lieve Pranita!!!

    Heerlijk om jou verhaaltjes weer te lezen.. Ik snap je frustratie helemaal over dat gedoe vd de father enzo.. Het is erg herkenbaar voor mij, zo gaat dat ook bij ons in het kindertehuis. Het is niet eerlijk hoe het gaat. Soms snap je hun visie ook helemaal niet. Hoe moeilijk het ook is.. Maaruh ik ben trots op je hoe je alles doorstaat en er maximaal voor blijft gaan...
    Ohhh ik ben ook al weer aan het aftellen.. Nog 7 weekjes en dan mag ik ook weer naar India!!
    Veel succes Pranita!!!
    xx Steffie

  • 31 Oktober 2011 - 10:38

    Frits Schreuder:

    Dag Pranita,
    Leuk om je verslag te lezen. Wel inspannend om de "regels" van de father te volgen en toch er voor de kinderen te zijn. Ik heb niet al je verslagen gelezen, maar heb je al wat met de donatie van Muttathara gedaan?

  • 02 November 2011 - 20:27

    Anja:

    hai smurfje, wat een leuk en lang
    verslag van je. fijn dat het goed met je gaat .We gaan zo langzaam aan de
    winter in. Tis nog wel 18 gr nu maar dat gaat veranderen vlg wk. Nu speelt
    AJAX en ben op het werk. Er zijn nu 8 mannen op unit 5. Wat veel he!

    LIEFS VAN MIREL KEL EN ANJA.

  • 03 November 2011 - 20:19

    JANO:

    Hallo Pranita, leuk verslag van jullie ervaringen. jelui benne echte doordouwers!!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: India, New Delhi

ik vertrek weer,nu voor een jaar naar India

Ja hoor,ik vertrek weer, nu voor een jaar naar India
25 juli ga ik weer naar India, ik ga eerst samen met Oetra een vrouw uit Andijk naar Mumbai.We hebben allebei al vrijwilligerswerk gedaan in het kindertehuis Bal Anand. We blijven daar ongeveer 6 dagen en gaan daarna naar New Delhi waar we gaan rondreizen in dat gebied, Agra, Jaipur Pajum en nog andere plaatsen. In New Delhi komt Suchita een vrouw uit Koog a.d Zaan erbij en reizen dan naar het zuiden van India.

Begin september ga ik dan beginnen met vrijwilligerswerk , een straatkinderenproject van Don Bosco wat Grama Yuvakara heet, het dorp heet Ajjanahalli. Daar ben ik samen met een ander vrijwilliger Merel die ik daar dan in september tref , Het is een dorpje wat ongeveer 2 uur buiten Bangalore ligt in een prachtig gebied vlakbij de bergen,ik vermoed dat we daar niet elk dag elektriciteit hebben, ze hebben alleen een aggregaat, maar daar moet wel benzine in en dat is te duur , Dus ik ben benieuwd hoe het daar is , ik heb wel wat foto’s gezien en verhalen gehoord. Deze kinderen komen van de straat van Bangalore, hebben veel meegemaakt, komen bij ons,krijgen te eten en scholing,een plaats zonder drugs en geweld. Ik blijf daar tot februari 2012.

Daarna ga ik weer terug naar Mumbai 4 a 5 maanden vrijwilligerswerk in mijn kindertehuis en heb daar ook weer heel veel zin in.
Ik ga 10 maanden en 2 weken vrijwilligers werk doen, help de straatkinderen en weeskinderen in India het geld word goed besteed,

misschien klinkt het raar maar vrijwilligerswerk kost ook geld, je moet je ticket verzekeringen en kost en inwoning zelf betalen ik heb mijn baan opgezegd in Purmerend en zoek dus voor mijn eigen ook een beetje steun, daarom zet ik nu 2 bankrekeningen hier neer.

1 dit nummer is voor de projecten waar ik voor ga werken; 1335.441.336
2. voor mijn eigen onderhoud: 3293.46.008

Alvast erg bedankt vriendelijk groetjes pranita

Recente Reisverslagen:

06 Mei 2012

Reizen . Terug naar me tweede huis bal anand

06 Februari 2012

De laatste loodjes wegen het zwaarst.

02 Februari 2012

Verslag december en januari

27 November 2011

Reisverslag 4 tm 14 november 2011

27 November 2011

Reisverslag 22 tm 30 oktober 2011
Pranita

Actief sinds 30 Juni 2009
Verslag gelezen: 356
Totaal aantal bezoekers 65723

Voorgaande reizen:

07 Januari 2020 - 13 Februari 2020

Nieuwe Zeeland

02 Januari 2017 - 10 Januari 2018

Een nieuwe uitdaging in zuid inida

25 Juli 2011 - 29 November 2012

ik vertrek weer,nu voor een jaar naar India

28 Oktober 2010 - 17 November 2010

Mumbai

05 December 2009 - 28 Mei 2010

mumbai vrijwilligers werk

Landen bezocht: