verslag 12 tm 18 september 2011

Maandag 12 september
We hebben vandaag een dagje vrij en zijn met de bus naar Bangalore gegaan. Om 5.45 zouden we de bus pakken, en ik was weer om 4 uur wakker, ik weet niet waarom maar nu ging de haan om 4 uur al herrie maken. Merel heb mijn backpackers tas mee want we moeten heel wat dingen kopen en inslaan voor een week. Om 5.30 gingen we naar de bushalte lopen. We dachten dat we daar moesten zijn. Maar ik zei al dat we gewoon ons hand uit moesten steken; dan stopt de bus vanzelf. De bus kwam redelijk op tijd. Toen we voorbij Don Bosco reden stopte de bus daar ook en er stapte een Fr in die elke zondag naar de kinderen gaat. Omdat het een platteland dorp is stopt de bus overal, rond 9 uur zijn we aangekomen op de city market. Vanuit daar namen we de bus naar BREADS, om daar wat spullen te dumpen, en dan aan de slag. Ik was van de week zo stom geweest om een beetje water over de laptop van merel te gooien: ik moest water koken en het glas met koud water viel om, zwaar klote en de laptop deed het 5 dagen niet. Even laten drogen, nu moesten we naar een computer zaak gaan speciaal voor een apple laptop om hem te laten maken. We vonden er één en hij is de van binnen en van buiten schoongemaakt. Ik moest wel 1000 roepie betalen, maar laptop doet het soms wel en soms niet, nog even wachten. We waren 2 keer naar de winkel geweest. Merel heeft nog 2 weken de kans om hem opnieuw te laten maken, dus ik mag er nog een keer water over heen gooien want ze heeft garantie.
Merel en ik hebben hebben vandaag al een beetje van mijn sponsorgeld uitgegeven. We hebben voor 2038 roepie spullen gekocht voor de ziekenboeg en voor 2100 hebben we 7 leuke boeken gekocht voor de kinderen.
We hebben lekker gegeten bij de pizza hut. Ik heb nog een nieuwe panjamie gekocht (een Indiaas broekpak). We hadden eigenlijk te kort tijd want we wilden ook naar de city market om daar goedkope kleding te kopen, maar dat was niet gelukt.
We zouden gelijk dezelfde bus weer terug nemen, maar we dachten als we om 18.00 uur de bus pakken zijn we weer om 20.00 uur in Ajjanahalli, maar toen we bij BREADS aankwamen zeiden ze dat we dan niet meer van Magadi naar Ajjanahalli konden komen en ze wilden dat we bij BREADS bleven slapen, en dat we de volgende dag weer terug gingen naar Ajjanahalli. We zeiden dat we dezelfde dag terug hadden willen komen. We wisten ook niet hoe laat je normaal gesproken op het project terug moesten zijn. Maar de Fr maakte er geen punt van hij zei je kan ook gewoon in de avond weer terug komen, maar dat wilden we niet. We zouden de volgende dag de bus pakken om 6 uur zodat we weer op tijd op het project zouden zijn, er zaten wel een paar voordelen aan dat we een nacht konden overnachten bij BREADS, we konden nog wat dingen kopen die we nog niet hadden voor de kinderen en we hadden internet daar. We konden een koude douche pakken. De fr van Bangalore was zo lief na het eten en vroeg of we al gedoucht hadden. Wij zeiden nee daar hadden we nog geen tijd voor gehad, en we kregen zeep, en tandpasta en tandenborstel, want we hadden op niks gerekend. Hij wou ons zo meer dingen geven maar op een gegeven moment zeiden we dat we het al hadden.

Dinsdag 13 september
Ik heb vandaag uitgeslapen: ik werd om 5.00 wakker in plaats van 4 uur. We zouden eigenlijk de bus pakken naar de city market maar we hadden geen zin om te wachten dus we hebben de riksja genomen. Toen moesten we nog zoeken naar onze bus. We werden in het begin overal heen gestuurd maar op een gegeven moment wezen verschillende mensen ons de weg naar dezelfde bus plaats, er zijn verschillende busplaatsen hier. We moesten telkens aan de buschauffeur vragen of hij daar heen ging, ja hoor na een tijdje zoeken hebben we de goede bus gevonden die vertrok om 7.15 uur. Op weg naar Magadi kregen we nog bus pech en moesten we denk ik 10 minuten wachten voordat ze de bus weer aan de praat kregen. We konden weer verder rijden, af en toe slapen de bus. Van Magadi moesten alleen nog een bus pakken naar het project en daar moesten we wel even wachten, en Merel was beroemd want die werd door heel veel kinderen en jongeren aangekeken. Om 9.45 kwamen we aan bij ons project. De heen weg deden we er 3 uur, en de terugweg iets langer.
Toen we daar aan kwamen hadden we 10 minuten want de father wilde dat er een groepsfoto werd gemaakt met de staf, daarna hebben we ontbeten. Verder hebben we de kinderen geholpen met de was te doen met de hand,gesport, Merel had een schoonmaaktic en heeft de douche schoongemaakt in haar vrije tijd, we hebben geleerd om met de naaimachine te naaien (echt zo’n ouderwets ding), ik had gister nog even het putje schoongemaakt. Er zat zoveel haar in dat het water niet meer door liep, het was zo vies zoveel haar dat ik zowat moest overgeven maar gelukkig loopt het water weer door.

14 september woensdag
Ik was vandaag weer om 4 uur wakker en ik dacht dat het al later was dus ik spring mijn bed uit en ga aankleden, toen keek ik nog even op mijn klokje en het was toch nog wat te vroeg. Mijn pyjama weer aangaan en nog even gaan liggen, om half 6 ben ik maar uit bed gegaan. We beginnen om 5.55 uur, dan worden de kinderen wakker gemaakt met een muziekje. Daarna gaat de bel en moeten ze ochtend gymnastiek doen, wat wij vandaag voor het eerst moeten begeleiden. Daarna moeten de kinderen zich wassen, en wij moeten dan kijken of de armen, benen en gezicht niet onder het sop zitten, geen slaap in de ogen, tanden poetsen met de vinger. Sommigen hebben wel een tandenborstel maar hebben die verloren, haren kammen en controleren of er geen luis meer in de kammen zit voor de volgende jongen hem gebruikt. De kinderen hebben dan nog het ochtendgebed. Dan moeten ze nog even studeren en hebben wij een even vrij. Na het studeren moeten ze naar school, 20 kinderen blijven dan op het project, omdat ze nog niet genoeg discipline hebben om op school te zitten, het zijn ook meer de straatschoffies die hier net zitten. Deze jongens beginnen dan in don Bosco ook met 3 uur les dan hebben bij nu nog wel vrij. Misschien later dat we meer kunnen helpen in de klas. We hebben vandaag even op een klas gepast. Ze moesten dan 15 minuten gaan leren omdat de staf een vergadering had. We kunnen nog niet echt orde houden de klas, maar ja ze willen kijken hoe ver ze kunnen gaan, heeft denk ik ook even de tijd nodig, vroeger toen ik jong was gingen we ook in het begin de leraar uitdagen.
We zijn vandaag weer naar de mega stenen gegaan met de kinderen, dat was wel even klimmen. We hebben daar gezongen en gespeeld, er is een staf lid dat echt heel veel leuke liedjes voor de kinderen weet, dat was echt top. De kinderen vermaken zich erg goed.
Ik heb met de kleine kinderen gevoetbald, was ook weer erg leuk, en een soort van trefbal. Moest vandaag weer 2 vechtende kinderen uit elkaar halen die daarna van mij 5 minuten niet meer mee mochten spelen, één moest wel huilen.
Ik doe nu ook veel wondzorg. De kinderen lopen de hele dag op blote voeten en hebben dus heel vaak kleine plekjes op hun voetjes, soms wat grote plekjes. Slippers/sandalen krijgen ze niet meer want dan zijn ze binnen een maand al weg, er zijn nog wel een paar kinderen die wel slippers hebben maar de meeste niet. Met de jongen met de wond op z’n been gaat het al goed: het is helemaal dicht. Ik had van de week met de father gesproken want ik vond dat hij wel weer naar school mocht gaan na een week geen school te hebben gehad, gelukkig vond hij het ook goed. De jongen was zo blij dat hij naar school mocht.
We hebben vandaag ook weer met de kinderen gegeten en dat blijft leuk. De father komt dan ook mee eten en dan gaan alle kinderen klappen voor hem dat hij er bij is, even goed wel grappig. Ik blijf erbij dat ik volgende week echt meer met de kinderen wil eten, het eten van de kinderen is wel minder lekker maar ik ben er voor de kinderen en niet voor het eten .

Donderdag 15 september
Ik werd vandaag wakker met knallende hoofdpijn, ik heb het gevoel dat mijn hoofd uit elkaar ploft, maar mensen die mij kennen weten dat ik even goed doorga. Ik ging even goed uit bed, om 5.30 uur en begon met de dagelijks routine. Ik heb wel even geslapen van 9.30 tot 11 uur; we hebben dan even 3 uur voor ons zelf dat had ik wel nodig. We gingen vandaag weer de kinderen begeleiden met de ochtend gymnastiek. En de rest van de taken, we hebben vandaag vogelmaskers gemaakt met 20 kinderen. We hadden 2 uur de kinderen onder onze hoede omdat de staf een vergadering had. We waren bang dat de kinderen niet gingen luisteren maar ze vonden het erg leuk om te gaan verven. Sommige waren binnen 20 minuten klaar en sommige hadden veel langer nodig. We hadden gelukkig nog een andere kleurplaat om te schilderen. Daarna liet ik de foto’s zien van de kinderen dat was erg leuk, op een geven moment werden een paar kinderen druk en konden ze zich niet meer concentreren en begonnen ook weer te rennen en te klieren. Toen hebben we de spullen opgeruimd, we konden toen geen orde meer houden en hebben ze maar laten rennen. Even later kwam een staflid aan, we dachten die gaat wel even zeggen dat ze moeten luisteren. Dat deed hij ook, maar de vergadering was ook afgelopen. Het was echt heel leuk om met de kinderen te knutselen en het resultaat is ook leuk geworden. Rond 15 uur is gelukkig mijn hoofdpijn gezakt. We hebben een hele leuke dag gehad met de kinderen.

Vrijdag 16 september 2011
Ik voel mij nu al een stuk beter, lekker geslapen en ik ben vandaag gelukkig niet wakker geworden door de haan dus ik was om half 6 wakker, maar nu voelt merel zich niet lekker. Dit vind ik een mooie regeling: omstebeurt een beetje niet lekker. Merel heb ik maar op tijd naar bed gestuurd en heb tegen de vader gezegd dat ze morgen even moet uitslapen. Daar maakte hij gelukkig ook geen punt van, merel zag er zo belabberd uit dus ze moest wel luisteren naar mij.
We hebben vandaag niet echt veel bijzonders gedaan, we hebben wel weer met de kinderen gegeten. De staf heeft mij handwerken geleerd, we hebben de maskers uitgeknipt die we morgen aan de kinderen geven. Heb weer wat wondjes verzorgd van de kinderen. Heb nog gevoetbald en ben hard onderuitgegaan dus weer wat blauwe plekken erbij. Ik lijk nu echt op die kindjes hier heb al verschilden plekjes op voeten en armen. Maar dat is aan de ene kant wel handig want soms komen kinderen naar mij toe en zeggen Auntie pain, en dan kan ik zeggen Ja dat heb ik ook dus dat stelt niet veel voor daar kan ik nu niks mee doen, en stuur dan het kindje weg. Het klinkt misschien hard maar ik heb een beperkte tijd om de wondjes te verzorgen en ik wil liever de kinderen helpen die echt wat hebben. Want ze moeten wachten in de rij en als de bel gaat is mijn tijd om. Verder is de dag goed verlopen.

Zaterdag 17 september
Ik heb vandaag Merel laten uitslapen, ik begon vanochtend even alleen de haren van de kinderen te kammen, luizen eruit halen, controleren of de kinderen zich goed hebben gewassen. We moesten vandaag ook even onkruid wieden met de kinderen, en de meeste gingen naar school voor een halve dag. Ik had de laatste dagen al een beetje jeuk op mijn hoofd maar ik kon niks vinden. Heb merel even gevraagd of zij mijn haar even goed wou uitkammen en ja hoor ik heb ze, zeker wel 14 mini luizen en grote luis. Ben er erg blij mee , ik zal maar zeggen ik krijg liefde van de kinderen en ook de luizen van de kinderen, bedankt. Wat ik gister al heb geschreven: dit krijgt merel dus ook, alles samen delen. Dus ook mijn luizen. Ik had mijn haar al een paar keer ingesmeerd, maar nu heb ik het ingesmeerd met iets wat denk ik nog beter helpt.
We hebben vandaag ook de maskers aan de kinderen gegeven. Dat was echt leuk want ze waren er erg blij mee, ze gingen er gelijk mee spelen: voetbal, badminton, en er zijn natuurlijk heel veel foto’s van gemaakt. Zag echt super lief uit.
De rest van de dag verliep een beetje chaotisch. De 2 fathers waren vandaag weg, alle kinderen waren in het huis. We wisten niet echt wat we moesten doen, dus in eerst instantie hebben we gewoon gedaan wat de kinderen deden, zoals houtjes bij elkaar zoeken. Toen hebben we maar gespeeld met de kinderen, ik moest nog een paar keer kinderen uit elkaar halen. Eén keer was zo hevig dat een van de twee een dik oog had gekregen. De brother was in zijn kamer, ik heb de 2 uit elkaar gehaald en maar naar de brother gebracht. Ik kan niet in het kannada praten dus hij ging verder met de kinderen, toen ben ik weg gegaan en de ander kant op gelopen. Hij liep ook een andere kant op, en ze kregen toch een pak rammel. Ik voelde mijn schuldig, want toen ze terug kwamen huilden ze alle 2 nog erger. Ik hoorde wel het slaan van de brother, zo vervelend om dat te horen. Maar je weet niet precies wat er zich af speelt en wat de kinderen zeggen. Je ziet alleen soms dat ze gewoon te ver gaan. Ze hebben het ook wel verdiend maar toch voelt het niet goed, ik denk dat ik volgende keer het gewoon weer zelf wil oplossen met mijn straf maatregel zonder slaan, dat is al een paar keer gelukt. Daarna hebben we gelukkig wel weer goed samen gespeeld met de kinderen.

Zondag 18 september 2011
Vandaag mochten we uit slapen, ik ging om half 7 mijn bed uit, merel bleef weer een keer leeg onze slaap kom, maar dat kan ik wel hebben, weer gelopen met haren kammen luizen er uit zoeken,weer controleren van de armen en benen,
Er zijn vandaag 4 biggetjes geboren erg lief en schattig,
We hebben vandaag als op dracht om allen kinderen te wegen en meten soms probeerde ze te smokkelen om op de tenen te staan ze dacht zeker dat we dat niet door hadden, een paar kinderen zetten express bij een ander kind een voet op de wegschaal zo dat die zwaarder woog, de meeste zijn wel kleine schrielkipjes het lijkt wel allemaal op kleinen pranietatjes .De ouderen kinderen die moest merel maar meten want die waren toch even langer dan mijn kon dat net niet zien. het schrijven van de namen is ook nog een drama de kidneren mochten dat maar zelf doen want we schreven het in het nl op en dat was niet goed, sommige kinderen alleen in het kannada schrijven , dus we dachten doe dat maar en in het westers zo dat we zeker weten dat we het goed kind hebben
Ik heb sinds gister extra tijd kregen voor de kinderen om de wondjes te verzorgen daar ben ik erg blij mee zo kan ik iedereen genoeg aandacht geven en word zeker iedereen geholpen

Sponsors geld
We zijn al druk aan het brainstormen over wat we met het sponsorgeld van merel en mij kunnen doen - de father heeft ons na lang zeuren een lijst gegeven met dingen die het project nog zou kunnen gebruiken, maar het grootste gedeelte is (te) duur en bovendien niet direct voor de jongens. Wel bruikbaar van de lijst is het aanschaffen van een telefooncel (eventueel in combinatie met een nieuwe telefoon, want het huidige exemplaar hangt van plakband bijeen) zodat de jongens 's zondags niet midden op de gang hoeven te bellen en een beetje privacy hebben. En we zijn aan het kijken of we een dagje uit voor de jongens kunnen regelen: er is een waterpark in de buurt en een eindje verder is een grote dierentuin. We hebben echter nog vijf maanden te gaan dus over de grote dingen maken we ons weinig zorgen. Zelf wil ik kinderen nieuwe kleding geven sommige kleding zit er echt afsleten uit vol gatten er . als ik meer geld had zou ik het voetbal veld willen aan pakken voor een goed afwatering, we hebben het plan gezien , en we hebben het ander veld gezien hoe dat is afgewerkt en mooi er uit ziet, maar dat kost ruim 870534 roepie omrekent 13000 euro maar dat is niet mogelijk, dus ik hou het op de kleine dingen. Daar moeten ze maar blij mee zijn.


Wist je
Wist je: Dat de staf slangen gelijk dood maakt met stokken, en dan in de fik steekt
Wist je: De fathers net zo hard mee knutselen, alleen voor hun eigen fotoboek: ze zitten dan op de grond en lijken net kinderen
Wist je: Dat we nog steeds geen orde kunnen houden onder sommige kinderen, maar dat het wel steeds beter gaat gelukkig
Wist je: Dat de kinderen even goed soms heel lang kunnen concentreren onder het tekenen, had ik echt niet verwacht, zeker niet van een paar hyper actieve kinderen.
Wist je: Dat ik het nu langs samen hand toch leuk vind met deze kinderen.
Wist je: Pap dat de honden hier nu ook luisteren naar mijn fluitje
Wist je: Dat we nog geen goede pyromaan zijn en dat we nog steeds moeite hebben om ons afval in de fik te steken. Dat er dan heel veel lucifers door heen gaan (maar uiteindelijk brandt het wel!).
Wist je: Dat ik het afval putje van Merel ben? Alles wat zij niet lust, moet ik verplicht op eten dat vind ik echt erg :)
Wist dat ik nu al een beetje heilig begin te worden, er word heer zo veel gebeden dat ik nu zeker in hemel kom.
Wist je dat ik nu al de dagen van de week al kwijt ben