de eerste maand in india
Door: Pranbita Hoffer
Blijf op de hoogte en volg Pranita
28 Augustus 2011 | India, Bangalore
Nu ik dit schrijf ben ik een maand al in India.
Ja, de tijd gaat snel, sorry maar ik heb vakantie en was te lui om een stukje te schrijven, we hebben heel wat meegemaakt. Ik probeer een korte samenvatting te maken, maar mij kennende als ik eenmaal bezig ben met schrijven hou ik niet meer op.
25 juli ben ik vertrokken naar Mumbai, we hebben een veilige vlucht gehad en moesten 1 keer overstappen. We kwamen om 23.30 aan op het vliegveld, moesten nog een papiertje invullen bij de douane. Taxi geregeld dat ging goed, taxi kostte wel 180 roepies (3 euro), en reed ook nog verkeerd, achteraf bleek dat we maar 5 min van de Vliegveld af zaten, en hij deed er 15 min over. We zaten in een mooi hotel.
Er is in India moesson en op sommige plekken kan het erg regenen, we zijn 10 dagen in Mumbai gebleven, en hebben bijna elk dag regen gehad, ik noem het geen regen maar echte hoosbuien, wel 4 uur achter elkaar, we liepen soms tot onze enkels in het water, de ratten kwamen uit het riool, we hebben 1 keer meegemaakt dat we de ratten voelden zwemmen, een groot waterballet. We konden geen riksja nemen want die konden niet rijden vanwege al het water, de taxi was te duur voor ons, maar wat moet je, toch maar genomen, bleek de driver gedronken te hebben, we zeiden dat hij pagol was (gek)om te durven rijden, en kregen ruzie omdat een vrouw onderdanig moet zijn aan de man. We hebben toen een andere taxi genomen en kwamen veilig en droog thuis in ons hotel.
We hebben in Mumbai ook lekker gewoon de toerist uitgehangen, genieten van de mooi plaatsen in de stad, want Mumbai blijft mijn stad, elke dag droge kleding aantrekken, maar op een gegeven moment wen je aan de regen en ga je zelfs een regendans doen.
Wij zijn nog een paar keer naar Bal Anand geweest het was weer erg leuk om de kinderen te zien, ze herkenden mij nog en riepen gelijk Pranita diedi, zo lief weer. Ben zo gek op de kinderen, gaf ze weer aandacht, lekker knuffelen met de kinderen, echt mijn schatjes. Ik blijf erbij, sommige kinderen wil ik het liefst in mijn koffer meenemen naar Nederland. Met de meeste kinderen gaat het ook goed, sommige kinderen hebben wel een zwakke gezondheid en zijn vaak ziek en dat doet pijn in mijn hart dat ze daar zo leven. Palavie heb ik weer gezien (het meisje waarvan de operatie betaald is met het sponsorgeld van jullie) ze vraagt zo veel aandacht, wel lief om dat te zien, ze komt vaak naar mij toe en geeft mij een pappy day (kusje) ze is zo lief, ze kan lekker gek dansen. Ze moet weer geopereerd worden, ik heb nog sponsorgeld en ga in februari met de staf om tafel om garant te staan voor de operatie.
Daarna zijn we naar New Delhi gegaan met het vliegtuig, echt een hele andere stad dan Mumbai echt een hoofdstad. We zitten op een plek met hele grote led lampen, op de hotels, lijkt wel een beetje op New York s avonds, alleen als je alles overziet dan is het weer helemaal India. Delhi is een mooie stad maar je moet echt opletten wat je doet en zegt. Ze vragen voor alles 4 keer zo veel. Dat is wel jammer maar ze moeten ook geld verdienen. Riksja s zijn er in overvloed.We hebben daar heel veel dingen gezien echt heel mooi, als het lukt probeer ik wat foto’s op mijn site te zetten, dan snap je wat ik bedoel. We zijn daar niet lang geweest een andere vriendin kwam vanuit Nederland naar Delhi en ik heb haar opgehaald vanaf het vliegveld, was gezellig.
We zijn ook nog naar het Taj Mahal geweest, was erg mooi. De toeristen moeten dan 750 roepies (12,50euro) betalen, met lang praten mocht Sucieta en ik voor 20 roepies(13 cent) er in omdat wij een Pio card hadden.
Van Delhi zijn we naar Kerala gegaan, weer met een vliegtuig. Kerala ligt in Zuid-India, een heel mooi natuurgebied, daar hebben we veel rond gereisd. Mooie theevelden, heel veel watervallen, bergen en strand. In Kerala dansen de mensen die dan een verhaal vertellen, we hebben olifant gereden en gewassen in de Back- Waters en kliffen. Over kliffen gesproken, we hebben verschillende keren een scooter gehuurd, 1 keer heb ik een stuur foutje gemaakt en ben met mijn scooter en al in een klif gevallen ongeveer 2 meter diep , ik had echt een engel op mijn schouder . Want ik had bijna niets, een bult en een paar schaafwondjes. Later spraken we de mensen die ons hadden geholpen met de scooter eruit te halen, ze hadden de dag ervoor dat gedeelte vol gegooid met plastiek en ander afval waardoor ik een zachte landing maakte en niet op de stenen kwam en niet dieper was gevallen. Ik ben bij mijn vriendin maar achterop gegaan want mijn vader had me gezegd “als je iemand doodrijd, mag je heel lang in India blijven”.
Wist je
Het registeren van de Pio card is gelukt, dat ging in Mumbai gelukkig erg makkelijk.
Dat mijn Telefoon gestolen is, aangifte gedaan bij de politie, die moesten erom lachen dat we daarvoor aangifte deden.
Dat was het voor nu,
Een groet uit India van Pranita Hoffer
Ja, de tijd gaat snel, sorry maar ik heb vakantie en was te lui om een stukje te schrijven, we hebben heel wat meegemaakt. Ik probeer een korte samenvatting te maken, maar mij kennende als ik eenmaal bezig ben met schrijven hou ik niet meer op.
25 juli ben ik vertrokken naar Mumbai, we hebben een veilige vlucht gehad en moesten 1 keer overstappen. We kwamen om 23.30 aan op het vliegveld, moesten nog een papiertje invullen bij de douane. Taxi geregeld dat ging goed, taxi kostte wel 180 roepies (3 euro), en reed ook nog verkeerd, achteraf bleek dat we maar 5 min van de Vliegveld af zaten, en hij deed er 15 min over. We zaten in een mooi hotel.
Er is in India moesson en op sommige plekken kan het erg regenen, we zijn 10 dagen in Mumbai gebleven, en hebben bijna elk dag regen gehad, ik noem het geen regen maar echte hoosbuien, wel 4 uur achter elkaar, we liepen soms tot onze enkels in het water, de ratten kwamen uit het riool, we hebben 1 keer meegemaakt dat we de ratten voelden zwemmen, een groot waterballet. We konden geen riksja nemen want die konden niet rijden vanwege al het water, de taxi was te duur voor ons, maar wat moet je, toch maar genomen, bleek de driver gedronken te hebben, we zeiden dat hij pagol was (gek)om te durven rijden, en kregen ruzie omdat een vrouw onderdanig moet zijn aan de man. We hebben toen een andere taxi genomen en kwamen veilig en droog thuis in ons hotel.
We hebben in Mumbai ook lekker gewoon de toerist uitgehangen, genieten van de mooi plaatsen in de stad, want Mumbai blijft mijn stad, elke dag droge kleding aantrekken, maar op een gegeven moment wen je aan de regen en ga je zelfs een regendans doen.
Wij zijn nog een paar keer naar Bal Anand geweest het was weer erg leuk om de kinderen te zien, ze herkenden mij nog en riepen gelijk Pranita diedi, zo lief weer. Ben zo gek op de kinderen, gaf ze weer aandacht, lekker knuffelen met de kinderen, echt mijn schatjes. Ik blijf erbij, sommige kinderen wil ik het liefst in mijn koffer meenemen naar Nederland. Met de meeste kinderen gaat het ook goed, sommige kinderen hebben wel een zwakke gezondheid en zijn vaak ziek en dat doet pijn in mijn hart dat ze daar zo leven. Palavie heb ik weer gezien (het meisje waarvan de operatie betaald is met het sponsorgeld van jullie) ze vraagt zo veel aandacht, wel lief om dat te zien, ze komt vaak naar mij toe en geeft mij een pappy day (kusje) ze is zo lief, ze kan lekker gek dansen. Ze moet weer geopereerd worden, ik heb nog sponsorgeld en ga in februari met de staf om tafel om garant te staan voor de operatie.
Daarna zijn we naar New Delhi gegaan met het vliegtuig, echt een hele andere stad dan Mumbai echt een hoofdstad. We zitten op een plek met hele grote led lampen, op de hotels, lijkt wel een beetje op New York s avonds, alleen als je alles overziet dan is het weer helemaal India. Delhi is een mooie stad maar je moet echt opletten wat je doet en zegt. Ze vragen voor alles 4 keer zo veel. Dat is wel jammer maar ze moeten ook geld verdienen. Riksja s zijn er in overvloed.We hebben daar heel veel dingen gezien echt heel mooi, als het lukt probeer ik wat foto’s op mijn site te zetten, dan snap je wat ik bedoel. We zijn daar niet lang geweest een andere vriendin kwam vanuit Nederland naar Delhi en ik heb haar opgehaald vanaf het vliegveld, was gezellig.
We zijn ook nog naar het Taj Mahal geweest, was erg mooi. De toeristen moeten dan 750 roepies (12,50euro) betalen, met lang praten mocht Sucieta en ik voor 20 roepies(13 cent) er in omdat wij een Pio card hadden.
Van Delhi zijn we naar Kerala gegaan, weer met een vliegtuig. Kerala ligt in Zuid-India, een heel mooi natuurgebied, daar hebben we veel rond gereisd. Mooie theevelden, heel veel watervallen, bergen en strand. In Kerala dansen de mensen die dan een verhaal vertellen, we hebben olifant gereden en gewassen in de Back- Waters en kliffen. Over kliffen gesproken, we hebben verschillende keren een scooter gehuurd, 1 keer heb ik een stuur foutje gemaakt en ben met mijn scooter en al in een klif gevallen ongeveer 2 meter diep , ik had echt een engel op mijn schouder . Want ik had bijna niets, een bult en een paar schaafwondjes. Later spraken we de mensen die ons hadden geholpen met de scooter eruit te halen, ze hadden de dag ervoor dat gedeelte vol gegooid met plastiek en ander afval waardoor ik een zachte landing maakte en niet op de stenen kwam en niet dieper was gevallen. Ik ben bij mijn vriendin maar achterop gegaan want mijn vader had me gezegd “als je iemand doodrijd, mag je heel lang in India blijven”.
Wist je
Het registeren van de Pio card is gelukt, dat ging in Mumbai gelukkig erg makkelijk.
Dat mijn Telefoon gestolen is, aangifte gedaan bij de politie, die moesten erom lachen dat we daarvoor aangifte deden.
Dat was het voor nu,
Een groet uit India van Pranita Hoffer
-
28 Augustus 2011 - 17:44
Tante Anny:
Leuk om wat van je te horen zo,wat een mooie foto,s heb je gemaakt.En inderdaad je had echt een engel op je schouders.Wat heb je op je armen op die laatste foto?
Heel veel plezier verder. -
28 Augustus 2011 - 18:01
Bas Van Ham:
Fijn dat alles goed met je gaat Praniet. Houwen zo! Wat een mooie foto's!
Blijf goed uitkijken. Liefs van Bas. -
28 Augustus 2011 - 18:15
Yvonne:
wat een leuk verslag Praniet ! je hebt het heerlijk en geniet lekker. veel plezier en mooie bezienswaardigheden toegewenst, maar doe WEL voorzichtig !! -
29 Augustus 2011 - 06:32
Stephanie Van Koolwijk:
Pranita!!!! super leuk om je verhalen te lezen. Ik blijf je volgen op Fb en deze site. have fun en geniet van al het moois om je heen. xxxx Steffie -
29 Augustus 2011 - 09:37
Sandra:
hoi lieverd, wat leuk om ook wat foto's te zien van de reis.
wat een regen zeg, niet veel anders als in nederland.
ik ben net terug van 11 dagen curacao en dat was gezellig en heel warm. ik stuur van de week weer een lange mail over mijn belevenissen. doe je voorzichtig lieverd? dikke kus sandra -
29 Augustus 2011 - 10:50
Frieda:
Lieve Pranita,
Heerlijk je verhaal te lezen! En wat een mazzel dat je geen botten hebt gebroken bij je val..idd...engeltje..
Op de foto's straalt het geluk van je af. Lekker hoor meid. Keep on going!
Dikke kus!
-
29 Augustus 2011 - 12:01
Rianne Boone:
Hee Praniet,
Leuk om te lezen wat jullie allemaal doen! al een maand voorbij, gelukkig heb je nog een hele tijd!! Geniet ervan meis, zoveel reizen in India heb je nog niet gedaan!
Let op jezelf en op je reisgenootjes!
Liefs, Rianne -
30 Augustus 2011 - 11:13
Helga En Arie:
Hoi Pranita,
wat geniet je weer dat is op elke foto terug te zien ,en wat heb je al weer veel gezien, blijven genieten en wij blijven je volgen.
wel de volgende keer op de weg blijven met je scooter, je hebt weer een mooi verslag geschreven, veel liefs van ons xxx -
31 Augustus 2011 - 08:59
Liza:
Wat een mooie foto's Praniet, en een heel mooi verslag. Je bent weer lekker avontuurlijk bezig, goed hoor. Leuk dat je weer even terug bent geweest naar je vorige plek. Wel moeilijk denk ik voor je om de kinderen zo weer achter te laten. Ik kijk uit naar je volgende verslag.
Groetjes uit hoogkarspel -
31 Augustus 2011 - 09:20
Hoi Pranita!:
en zowaar verscheen dit bericht na ons telefoontje...
:o)
x heidi -
31 Augustus 2011 - 16:22
Yvonne:
Hoi Pranita, Wat een leuk reisverslag. Ik blijf het echt volgen. Je geeft me het gevoel alsof ik daar ben. Gelukkig heeft je engel jou beschermd. Blijf voorzichtig doen. Wat een lieve kindjes op de foto's en wat een mooie kleding dragen jullie in India. Het mag dan behoorlijk regenen in India maar aan jou is het niet te zien want je straalt enorm. Geniet volop en hou ons op de hoogte.
Liefs van Yvonne Loos -
01 September 2011 - 08:08
Germaine:
Hey Pranita, wat een leuk verhaal heb je weer geschreven. Je bent ook helemaal op je plek daar hè! Ik ben blij dat je het zo naar je zin heb.
Mooie foto's ook trouwens!! Nou meis veel plezier, geniet ervan en voorzichtig hè!
Liefs Germaine
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
